आजभोली तिमि नभएर के भो?
तिम्रै छाँया सङ्ग डुल्न थालेको छु,
आजभोली तिम्रो साथ नभएर के भो?
तिम्रा यादमा भुल्न थालेको छु।
कताकता, भित्र गुञ्जिन्छन
तिम्रो स्वर,
कताकता, बाहिर देख्छु
तिम्रो तस्बिर
हो
तिमी जस्तै
दुरुस्तै उस्तै
कोहि देख्छु दोबाटो
अडिन्छ मेरो पाईला,
टक्क बिचमा जुध्छन नजर
स्तब्द हुन्छन समयका प्रहर
बल्ल आभाष हुन्छ, तिम्रो बिम्व
म प्रत्यकमा देख्न थालेछु,
तिम्रा निम्ति केहि लेख्न थालेछु।
मुस्काऊ छु यसै आफैंमा
हास्छु रमाउछु आफैमा।
हो म आजभोलि एक्लै डुल्न थलेको छु
तिम्रै यादसङ्ग भुल्न थालेको छु।
तिम्रै बिम्ब म सबैमा पाउन थालेको छु
त्यसैले त यो हावा यो मौसम
म सबै सबै सङ्ग माया लाउन थालेको छु
#यात्रीआजभोली तिमि नभएर के भो?
तिम्रै छाँया सङ्ग डुल्न थालेको छु,
आजभोली तिम्रो साथ नभएर के भो?
तिम्रा यादमा भुल्न थालेको छु।
कताकता, भित्र गुञ्जिन्छन
तिम्रो स्वर,
कताकता, बाहिर देख्छु
तिम्रो तस्बिर
हो
तिमी जस्तै
दुरुस्तै उस्तै
कोहि देख्छु दोबाटो
अडिन्छ मेरो पाईला,
टक्क बिचमा जुध्छन नजर
स्तब्द हुन्छन समयका प्रहर
बल्ल आभाष हुन्छ, तिम्रो बिम्व
म प्रत्यकमा देख्न थालेछु,
तिम्रा निम्ति केहि लेख्न थालेछु।
मुस्काऊ छु यसै आफैंमा
हास्छु रमाउछु आफैमा।
हो म आजभोलि एक्लै डुल्न थलेको छु
तिम्रै यादसङ्ग भुल्न थालेको छु।
तिम्रै बिम्ब म सबैमा पाउन थालेको छु
त्यसैले त यो हावा यो मौसम
म सबै सबै सङ्ग माया लाउन थालेको छु
#यात्री
तिम्रै छाँया सङ्ग डुल्न थालेको छु,
आजभोली तिम्रो साथ नभएर के भो?
तिम्रा यादमा भुल्न थालेको छु।
कताकता, भित्र गुञ्जिन्छन
तिम्रो स्वर,
कताकता, बाहिर देख्छु
तिम्रो तस्बिर
हो
तिमी जस्तै
दुरुस्तै उस्तै
कोहि देख्छु दोबाटो
अडिन्छ मेरो पाईला,
टक्क बिचमा जुध्छन नजर
स्तब्द हुन्छन समयका प्रहर
बल्ल आभाष हुन्छ, तिम्रो बिम्व
म प्रत्यकमा देख्न थालेछु,
तिम्रा निम्ति केहि लेख्न थालेछु।
मुस्काऊ छु यसै आफैंमा
हास्छु रमाउछु आफैमा।
हो म आजभोलि एक्लै डुल्न थलेको छु
तिम्रै यादसङ्ग भुल्न थालेको छु।
तिम्रै बिम्ब म सबैमा पाउन थालेको छु
त्यसैले त यो हावा यो मौसम
म सबै सबै सङ्ग माया लाउन थालेको छु
#यात्रीआजभोली तिमि नभएर के भो?
तिम्रै छाँया सङ्ग डुल्न थालेको छु,
आजभोली तिम्रो साथ नभएर के भो?
तिम्रा यादमा भुल्न थालेको छु।
कताकता, भित्र गुञ्जिन्छन
तिम्रो स्वर,
कताकता, बाहिर देख्छु
तिम्रो तस्बिर
हो
तिमी जस्तै
दुरुस्तै उस्तै
कोहि देख्छु दोबाटो
अडिन्छ मेरो पाईला,
टक्क बिचमा जुध्छन नजर
स्तब्द हुन्छन समयका प्रहर
बल्ल आभाष हुन्छ, तिम्रो बिम्व
म प्रत्यकमा देख्न थालेछु,
तिम्रा निम्ति केहि लेख्न थालेछु।
मुस्काऊ छु यसै आफैंमा
हास्छु रमाउछु आफैमा।
हो म आजभोलि एक्लै डुल्न थलेको छु
तिम्रै यादसङ्ग भुल्न थालेको छु।
तिम्रै बिम्ब म सबैमा पाउन थालेको छु
त्यसैले त यो हावा यो मौसम
म सबै सबै सङ्ग माया लाउन थालेको छु
#यात्री
No comments:
Post a Comment