Saturday, January 21, 2017

आज लग्भग एकहप्ता पछि, मेरा घर अगाडि बाटो तिर बस्ने दुइ कुकुरहरुका निम्ति भनेर रहेको केहि भात अनि
पुन्टेको निम्ति ल्याएको मासु मुछेर एउटा झोलामा हालेँ, र बाहिर ग​एँ॥।
साझमा गेटको आवाज सुन्ने बित्तिकै ति दुइ जहाँ भ​ए पनि आईपुग्थे आज आएनन्।
"तल पसले दाईले भने, कुकुरहरु खोजेको भाई"?
मैले भने, " उम्म अलिकति खाना रहेको थ्यो त्यहि दिउँ कि भनेर​"।
अस्ति अस्ति आफु नजाँदा भाईलाई पठाउँथे अलिकति रहेको खाना लिएर​।
,
तर ति डेरिको दाइले भने "एउटालाइ त अस्ति गाडिले हानेर मारिहाल्यो"॥॥
मलाई साह्रै नरमाईलो लाज्ञ्ो
म जहिल्यै घर बाट निस्कदा ति दुबै सङ्ग्सङ्गै आईपुग्थे। पसलमा भ​ए पसल सम्म अनि एक पुरिया बिस्कुट किनेर बाँडिदिन्थे ति दुइलाई
र कहिं बाहिर जान लगेको थिएं भने बाटोपल्तिर सम्म आउथे।
आज भोलि केहि दिन नभ्याको अनि सायद अरु नै केहि मा ब्यस्त भ​एकोले होला तिनिहरुको खासै याद नि आएको थिएन​। हिजो बिस्कुट दिँदा पनि एउटै थियो, कहिँकतै गको होला, भने जस्तो लज्ञ्ो। तर आज दाईले त्यसो भन्दा खङ्ग्रङ्गै भए।
तपाईंलाई जनावरहरु असाध्यै मन पर्छन भने उनिहरुलाई हजारौँ हालेर किनेर घरमा ल्याएर मत्रै केहि हुँदैन। बरु त्यसरि किनेर ल्याएर पाल्नु भन्दा, तपाईंको घरमा बढि भ​एका थोरै खाना जुन हामी निसन्कोच डस्टबिनमा हाल्छौं, हो तिनलाई बरु आफ्ना टोलमा रहेका बाटाको कुकुरलाई दिनु भयो भने केहि आशिस अवश्य पाउनु हुनेछ​। आशिस भन्दा कैयौँ गुना ठुलो आत्मसन्तुस्टि पाउनुहुनेछ तपाईलेँ।
तर यदि ति जनावरको माया लाग्दैन भने पनि कुट्ने पिट्ने र यातना दिने काम बन्द गर्नुहोस्॥॥
#यात्री

No comments:

Post a Comment